[1055]

Krokusy na Placu Centralnym

Kolejny już rok Plac Centralny zamienia się w kwietna łąkę. Na razie są tylko krokusy, ale wkrótce będzie więcej kwiatów i kolorów. W przyszły weekend odbędzie się nawet Polowanie na ukwiecony Plac Centralny Wiosna 2018.

Natomiast ja życzę wszystkim udanych, spokojnych i bezpiecznych świąt :)

[1054]

Ofiar Dąbia 3

Znów Grzegórzki, ale w jeszcze innym miejscu niż ostatnio. Ta anonimowa willa mieszkalna stoi tu od roku 1930, kiedy to Dąbie wyglądało zupełnie inaczej niż obecnie. Dziś tę część miasta charakteryzują głównie niskie bloki, jak ten w tle, ale jest też kilka wyższych po dziesięć czy jedenaście pięter, natomiast śladów dawnego Dąbia nie zostało wiele. Do niedawna charakterystycznym śladem przeszłości tej dzielnicy były zabudowania Państwowej Wytwórni Wódek, później Polmosu, po których dziś także prawie nie ma już śladu. Zostaje więc tylko się domyślać dla kogo powstała ta willa, kim był Szarek, który wg ewidencji zabytków ją wzniósł, oraz czy pizza z pizzerii, która się tam teraz znajduje, jest faktycznie taka dobra, jak Internet twierdzi.

Przy okazji warto dodać, że ulica została tak nazwana, by uczcić pamięć ofiar niemieckiej zbrodni wojennej, która miała miejsce na trzy dni przed wkroczeniem wojsk radzieckich do Krakowa. Niemcy rozstrzelali wtedy 79 mieszkańców (głównie) tej części miasta. Miejsce tych wydarzeń znaczy dziś niewielki pomnik przy Bulwarach na Dąbiu.

[1053]

Domy przy ulicy Braterskiej

Dziś jeszcze fragment Starego Prokocimia oraz to jak wyglądał przed wieloma laty nim włączono go do granic Krakowa (1941) i zaczęto budować wielkie osiedla mieszkaniowe wokół (lata 60')

[1052]

Kolejowa 2

Według ewidencji zabytków budynek stoi tu od roku 1910. Znalazłem o nim tylko tylko tyle, że bardzo długo znajdowała się tu piekarnia z ponoć najlepszym pieczywem w okolicy. Google jeszcze podaje, że mieściła się tu również synagoga, lecz nie udało mi się tego nigdzie potwierdzić. Pytałem też Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, ale też nic o tym nie wiedzą. Natomiast za budynkiem znajduje się stara, rozpadająca się wręcz, drewniana chałupa, która może pamiętać bardzo odległe czasy.

[1051]

Ulica Bolesława Chrobrego

Ta krótka i dość spokojna ulica wije się pomiędzy ulicą Beliny-Prażmowskiego, a torami kolejowymi. Może i jest wąska, ale autobus tędy jeździ - czyli da się. Zabudowa natomiast jest jaka widać - raczej niska, poza jednym wyjątkiem pod numerem 29. Ot blok, ale jest to blok zwykły i niezwykły zarazem. Zwykły, bo to prosty kloc z lat 70', podobny do tych ze zdjęcia [943], natomiast jego niezwykłość polega na mieszkańcach, którzy niegdyś go zamieszkiwali. Blok przy Chrobrego 29 był przeznaczony dla wszelkiej maści artystów; mieszkali tu aktorzy z Teatru Starego, w tym Jerzy Radziwiłłowicz, kompozytorzy, śpiewacy i wokaliści, jak na przykład jeden Skald, ale także pisarze i poeci, a wśród nich Julian Kornhauser z żoną i dziećmi, w tym córką Agatą. Tą Agatą. Tą, do której przychodził tu niejaki Andrzej, który z jakiegoś powodu nie polubił się z jamnikiem swojej wybranki. O tym, jak i o wszystkim innym związanym z tym blokiem, można przeczytać w świetnym artykule Dziennika Polskiego -> o tu. A od siebie dodam, że Pierwsza Dama, ucząc niemieckiego w II LO, uczyła też moją dobrą znajomą, która nomen omen mieszka kilkaset metrów dalej. Jeśli ktoś się interesuję kulinariami, to Agnieszkę pewnie zna, gdyż dziś jest ona numerem jeden wśród fotografów kulinarnych -> prettybaked.pl

[0076bis]

Róg Rzeźniczej i Masarskiej w czerwcu 2005 roku

Róg Rzeźniczej i Masarskiej w marcu 2018

Miałem jeszcze gdzieś stan z roku 2013, ale zniknął mi z dysku. Szkoda. Ten bis taki trochę inny, bo trudno byłoby mi obronić tezę, że to to samo miejsce. Nawet mimo tych 13 lat. Trzy miesiące przed zrobieniem górnego zdjęcia otwarto Galerię Kazimierz, która znajduje się tuż obok, natomiast w zakładach Wawel przy Masarskiej wciąż były produkowane czekolady z dodatkami. Jak byłem dzieckiem to bywałem z rodzicami u ich znajomych mieszkających przy Daszyńskiego, czyli blisko tego miejsca, i pamiętam, że zapach czekolady niósł się już od Hali Targowej i lodowiska. Z perspektywy dziecka, które bywało tu raz na jakiś czas może i było to fajne, ale pewnie dla mieszkańców musiało to być uciążliwe. W roku 2006 Wawel wyprowadza się z produkcją do Dobczyc, a rok później zapadła decyzja o wyburzeniu starych zakładów i ten plan wkrótce zaczęto wdrażać w życie. I tym bardziej brakuje mi tu tego zdjęcia z roku 2013, gdyż działka po byłym budynku biurowym firmy Wawel bardzo długo stała pusta i dopiero niedawno, z końcem roku 2016, wyrosło na niej coś takiego. Przyznaję, że nawet się postarano.

[1050]

Liceum Ogólnokształcące Ojców Pijarów im. ks. Stanisława Konarskiego

Historia szkoły sięga roku 1909 i wtedy znajdowała się w samym centrum, bo przy ulicy Pijarskiej 2. Tamta kamienica była jednak za mała, więc podjęto decyzję o budowie nowej siedziby na terenach wsi Rakowice. W roku 1913 naukę zaczęli tu pierwsi uczniowie, jednak tuż po wybuchu I wojny światowej budynek bardzo spodobał się Austriakom, którzy zrobili z niego szpital. Nie bez znaczenia był tu fakt, iż niemalże za płotem znajdowało się lotnisko wojskowe. W roku 1919 zakon odzyskał budynek, wyremontował go i szkoła mogła działać dalej, lecz wkrótce nadeszła kolejna wojna i kolejna armia, która także chętnie przejęła budynek. Jak się łatwo idzie domyślić była to niemiecka Luftwaffe. Niemcy nie obeszli się z nim ładnie, bo wycofując się w styczniu 1945 podłożyli podeń ogień, który doszczętnie strawił budynek. Wydawać by się mogło, że tu skończy się jego historia, ale zakon, tuż po odzyskaniu mienia, jakimś cudem go wyremontował i przystosował z powrotem do swojej roli. I wtedy pojawiła się armia radziecka... Rosjanie co prawda przekazali potem budynek Polakom, ale mimo wszystko wciąż pozostawał w rękach wojskowych i tak było do roku 1990. No, a potem znów trzeba było remontować.

Dziś w osiemnastu klasach uczy się około czterystu uczniów. Od roku 1990 do szkoły uczęszczają także dziewczęta.

[1049]

Stary Mercedes-Benz przy Mogilskiej

Ten piękny niegdyś klasyk stoi przy Mogilskiej od bardzo wielu lat. Celuję, że co najmniej piętnastu, ale może i więcej. Kiedyś miał kolegę, w również świetnym stanie, ale teraz stoi sam i łapie rdzę. Nie bardzo się znam, ale z tego co wyszukałem to jest to model W111 albo W112 (raczej ten) produkowany w latach 1959-1971. Właściciel pewnie chciał 'robić', ale z jakichś względów nie wyszło. Szkoda.

[1048]

Miejsce po fontannie na osiedlu Uroczym

Kiedyś wiele nowohuckich osiedli miało fontanny - miało też i Urocze. Nie zgadnę jak długo działała, ale wiem, że definitywnie zlikwidowano ją stosunkowo niedawno, bo koło roku 2010.

[0083bis]

Przystanek Dworzec Główny w czerwcu 2005

Przystanek Dworzec Główny w marcu 2018

W samo południe prawie 13 lat później. Ludzi jest trochę mniej niż tamtego czerwcowego dnia, ale to dobrze, bo trochę lepiej widać zmiany. A te największe pojawiły się stosunkowo niedawno, bo w grudniu zeszłego roku. Wtedy właśnie skończył się remont zmieniający organizację ruchu w tym miejscu, dzięki czemu przystanki mogły znaleźć się bliżej torów. Jest dobrze, nie idealnie, ale dobrze. Brakuje wciąż naziemnych przejść dla pieszych, ale one wcześniej czy później się tam pojawią. Przerwy w ruchu nie przetrwał jednak znajdujący się po prawej stronie kiosk - pamiętam, że on prawie zawsze był otwarty. Nieważne czy czekało się na pierwszy nocny, czy też pierwszy dzienny - on był otwarty.

[1047]

XIII Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Westerplatte

Tutaj przeniosło się liceum po wyprowadzce z pałacu Rzewuskiego, o którym pisałem w poprzednim wpisie. Wcześniej w tym budynku było już XVI LO, które decyzją władz oświatowych z dnia 23. sierpnia 1971 zostało połączone z 'trzynastką'. Nowa 'szesnastka' natomiast zainaugurowała kolejny rok szkolny już na osiedlu Willowym w Nowej Hucie. Szczegółowa historia szkoły znajduje się na jej oficjalnej stronie, konkretnie -> tu, a od siebie dodam, że tę szkołę kończył mój znajomy, z którym niegdyś robiło się masę głupich rzeczy po Krakowie. Niestety kontakt urwał się nam lata temu.

[1046]

Pałac Walerego Rzewuskiego

Powstał w latach 1864-67 na polecenie wspomnianego Walerego i mieścił się tu jego prywatny dom oraz studio fotograficzne. Po jego śmierci w budynku jeszcze przez wiele lat zajmowano się szeroko pojętą fotografią, aż w latach 30' XX wieku miasto zorganizowało tu szkołę żeńską. Niestety nie nauczano tu fotografii jak życzył sobie tego Rzewuski. Po wojnie budynek dalej spełniał funkcje oświatowe - najpierw była tu podstawówka, a potem XIII Liceum Ogólnokształcące, do którego swoją drogą uczęszczała moja mama. Z początkiem lat 70 i po wybudowaniu 'tysiąclatki' przy ul. Sądowej liceum przeniosło się tam, a dawny pałac Rzewuskiego przeszedł wielką zmianę, gdyż na przykład wyburzono znajdującą się z tyłu oficynę i zastąpiono ją ciosanymi łopatą betonowymi klocami, które od ulicy na szczęście ledwo widać. Wiązało się to z przekształceniem budynku w konsulat generalny Związku Radzieckiego, który przetrwał tu aż do roku 2001 (rzecz jasna po 1991 był to już konsulat Rosji). Kiedy Rosjanie wynieśli na Biskupią budynek opustoszał, ale na szczęście tylko na chwilę, gdyż w roku 2005 pierwszy rok nauczania przy Westerplatte 11, wykładem prof. Bartoszewskiego, zainaugurowała tu Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Tischera. I póki co znajduje się tam do dziś i gdzieś parę lat temu uczęszczał do niej mój znajomek, który też sobie bloży, ale bardziej podróżniczo -> bliżejdalej.pl.

[1045]

Stare tory tramwajowe na Rynku Podgórskim

Odkryto je przy okazji ostatniego, niezbyt fortunnego niestety, remontu Rynku Podgórskiego. Pierwsze tramwaje pojawiły się w Podgórzu nieco ponad 100 lat temu, a w tym miejscu znajdowała się pętla tramwajowa - zresztą w ogóle prawie cały Rynek był pętlą. Nie istniała ona jednak długo, gdyż już w połowie lat 30' przestała być używana, a z końcem lat 40' ją fizycznie zlikwidowano. Na szczęście kiedyś nieco inaczej podchodzono do remontów i ten fragment torów nam się zachował. Przy okazji ciekawostka ze strony www.kmk.krakow.pl, gdzie znajduje takie właśnie smaczki - zdjęcie tramwaju na tych właśnie torach -> tu <-

[1044]

Willa w ogrodzie przy ulicy Józefa Sarego

Trochę przykro się robi na sercu kiedy widzi się takie zaniedbane pałacyki. Raczej nie jest pusty, chociaż pierwsze piętro może to sugeorwać. Zbudowano go w latach 80' XIX wieku według projektu Maksymiliana Nitscha, architekta, który naprawdę sporo pięknych rzeczy po sobie zostawił. Dla przykładu Dworek Czartoryskich przy Straszewskiego, kilka kamienic przy Św. Getrudy czy Św. Sebastiana. Swoją drogą wspomniałem tu już kiedyś o nim przy okazji jednej kamienicy stojącej właśnie przy ulicy Św. Sebastiana i o niej coś więcej udało mi się wtedy znaleźć (zdjęcie [0835]). Natomiast o tej willi - nic, nada. Szkoda.

[1043]

Ulica Ostatnia

Nie znalazłem żadnej ciekawej historii z nią się wiążącej, nie ma w niej więc chyba nic nadzwyczajnego. No, może tyle, że w zeszłym roku, po wielu latach próśb i setek pism, wydłużono ją i tym samym połączono z ulicą Mogilską.

Natomiast w tym bloku w tle znajomy niedawno kupił mieszkanie. Nie jest to dziwne - okolica jest bardzo ok.

[1042]

Zamarznięta Wisła i budynek przedsiębiorstwa 'Żegluga Krakowska'

Ta część bulwarów miała zostać poddana rewitalizacji, ale póki co stan jest jaki jest. W pobliżu, za mną dokładnie, ma powstać marina, natomiast tutaj chyba jeszcze nic się nie zmieni.